Οι Σαχραουί το 2018

Φαντάσου…

Είμαστε στο 2018. Οι Σαχραουί ζουν ανεξάρτητοι στη γη τους. Η Δυτική Σαχάρα δεν είναι πια η τελευταία αποικία της Αφρικής.

Η χαρά της επανένωσης των οικογενειών στέγνωσε τα δάκρυα τόσων βασανισμένων χρόνων. Οι Μαροκινές αρχές αποκάλυψαν τις τοποθεσίες των μαζικών τάφων και μετά από εκτεταμένες έρευνες, οι Σαχραουί μπορούν πλέον να πενθήσουν και να τιμήσουν τους αγνοούμενούς τους. 

Οι θεσμοί-φαντάσματα που είχε τοποθετήσει στην περιοχή το Μαρόκο αντικαταστάθηκαν. Οι νέοι θεσμοί οργανώθηκαν από το μηδέν, με αρμοδιότητες που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού. Η δικαιοσύνη επιτελεί αμερόληπτα το έργο της. Οι Σαχραουί που είχαν φυλακιστεί από το Μαρόκο, υποβάλλονται σε νέα δίκη. Η Μαύρη Φυλακή κατεδαφίστηκε και στη θέση της στήθηκε ένα μνημείο για να θυμίζει όσες κακοποιήσεις και βιαιότητες υπέστησαν εκεί οι κρατούμενοι.

Οι νέοι Σαχραουί επιχειρηματίες μετέφεραν τις δραστηριότητές τους από τους προσφυγικούς καταυλισμούς και ενισχύουν τα δίκτυα και τις συνεργασίες με τις Σαχραουί επιχειρήσεις που βρίσκονταν ήδη στη Δυτική Σαχάρα και οι οποίες μπόρεσαν να αναπτυχθούν τα προηγούμενα χρόνια.

Ο λαός αποφάσισε ότι εκτός από την Σαχραουί παραγωγή, τα σύνορα θα είναι κλειστά για τις εισαγωγές όσων προϊόντων μπορούν να παραχθούν στη χώρα.

Οι αλιευτικές συμφωνίες που προτάθηκαν από την Ευρώπη και τη Ρωσία δεν έγιναν δεκτές. Λόγω της καταστροφής του θαλάσσιου οικοσυστήματος από την υπεραλίευση και τις απαγορευμένες μεθόδους των χρόνων της κατοχής, η Δημοκρατία των Σαχραουί αποφάσισε το κλείσιμο της ΑΟΖ για κάθε ξένη αλιευτική δραστηριότητα έως ότου νέες μελέτες παρουσιάσουν πλεόνασμα ιχθυαποθεμάτων.

Η οικολογία βρίσκεται στο κέντρο της λειτουργίας της Σαχραουί κοινωνίας. Η τοπική χλωρίδα και πανίδα, που είχαν αποδεκατιστεί, αποκαθίστανται με επιτυχία. Ο λαός επέλεξε την κατανάλωση αποκλειστικά πράσινης ενέργειας που παράγεται στη χώρα. Αυτό εφαρμόζεται τόσο σε οικιακό όσο και σε οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο.

Έχει αναπτυχθεί ο ηθικός τουρισμός, η συνεισφορά στην εργατική δύναμη των διεθνών αλληλέγγυων οργανώσεων…

Πολλοί Μαροκινοί ανέβηκαν στην πατρίδα τους στο βορρά. Αυτοί που παρέμειναν πήραν τη διπλή υπηκοότητα Σαχραουί-Μαροκινή. Οι Μαροκινοί πρώην στρατιωτικοί, για καιρό αιχμάλωτοι του Πολισάριο, αγνοημένοι και παραμελημένοι από το μαροκινό καθεστώς κατά την επιστροφή τους, βρήκαν τελικά τη θέση τους μέσα στην κοινωνία των Σαχραουί.

Γεννιέται μια Σαχραουί αρχιτεκτονική - τα εγκαταλελειμμένα αποικιακά κτίρια γκρεμίζονται. Τα εναπομείναντα μπάζα αποτελούν πρόβλημα. Οι ερευνητικές ομάδες αναζητούν λύσεις για την ανακύκλωσή τους.

Για τα αποθέματα σκουπιδιών και βιομηχανικής και χημικής ρύπανσης που βρέθηκαν εκτεθειμένα στις παρυφές των πόλεων ή στοιβαγμένα σε ξεροπόταμα γίνονται μελέτες για την ολοκληρωτική και βιώσιμη αποκατάστασή τους. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και έχει προκαλέσει βλάβες στην υγεία που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Χρειάστηκε να αναπτυχθεί ένας νέος ιατρικός κλάδος.

Από την άλλη, ο διαβήτης, η αναπνευστική ανεπάρκεια, το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ αποτελούν αντικείμενο της πολιτικής της δημόσιας υγείας, που συνδυάζει έρευνα, περίθαλψη και πρόληψη. Η ψυχολογική υποστήριξη αναπτύσσεται επίσης και γίνεται προσβάσιμη σε όλο τον πληθυσμό. Τα χρόνια της κατοχής και της εξορίας άφησαν βαθιά τραύματα.

Οι μονάδες αγροτικής παραγωγής της Ντάκλα, πρώην ιδιοκτησίες του βασιλιά και των γαλλικών εταιρειών Ιντύλ και Αζούρα κρατικοποιήθηκαν και η έκτασή τους περιορίστηκε κατά 90%. Η επιφάνειά τους επιτρέπει σήμερα μια παραγωγή προσαρμοσμένη στις ανάγκες του πληθυσμού της χώρας. Η χρήση νερού εξορθολογίστηκε και τα χημικά προϊόντα απαγορεύτηκαν.

Οι εργάτες φωσφόρου της Μπουκράα ξαναγύρισαν στις θέσεις τους και οι συνταξιούχοι ξαναβρήκαν το εισόδημά τους. Ο νέος διευθυντής και τα στελέχη αποφάσισαν την ενίσχυση των μέσων προστασίας των εργαζομένων και παρήγγειλαν μια μελέτη επιπτώσεων για τις συνέπειες στο περιβάλλον από την εξαγωγή και μεταφορά του φωσφόρου όπως διεξαγόταν στην αποικιακή περίοδο.

Η διάλυση του τείχους και η αποναρκοθέτηση βρίσκονται σε εξέλιξη. Η οριοθέτηση με έργα υποδομής ξανάδωσε στον ποταμό Σαγκία Ελ Άμρα και στα άλλα ρέματα την ελεύθερη ροή και τη λειτουργικότητά τους.

Οι Σαχραουί στρατιωτικοί, πιστοί στη φήμη της σκληρότητάς τους, αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά κάθε είδους παράνομο εμπόριο (καύσιμα, τσιγάρα, ναρκωτικά, παράνομη μετανάστευση) στη Δυτική Σαχάρα.

Τι προηγήθηκε;

Οι αξιολογήσεις και τα πορίσματα ήταν αρνητικά και απαισιόδοξα. Η διαχείριση των προσφυγικών καταυλισμών κρίθηκε μη ικανοποιητική.

Μετά από πρόταση της ECHO (Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Διαχείρισης Κρίσεων) η διανομή των τροφίμων απλοποιήθηκε. Καταργώντας τους μεσάζοντες, το ποσό επιδότησης των οικογενειών αποδιδόταν απευθείας στους λογαριασμούς των Σαχραουί μητέρων. Η ποιότητα της διατροφής βελτιώθηκε με τη δυνατότητα να απαιτούνται από τους προμηθευτές προδιαγραφές ποιότητας. Το σύστημα εξασφάλισης κέρδους διαλύθηκε.

Συνέπεια αυτού του μέτρου, η δημιουργία της Σαχραουί τράπεζας που επέφερε βαθιά αλλαγή στην κοινωνία και άλλαξε την αντίληψη για το χρόνο και το χρήμα.

Το κράτος πρόνοιας εγκαταλείφθηκε, οι θεσμοί αναθεωρήθηκαν. Οι πολίτες αφιέρωσαν ένα χρόνο στη «συνολική προσπάθεια για τη λύση» και ο καθένας έκανε ό,τι μπορούσε σε κάθε γωνιά της γης. Η αρχική σύγχυση ιδεών και δράσεων σε όλους τους τομείς, εξελίχθηκε με τον καιρό σε μια μεγάλη δημοκρατική δύναμη.

Την ίδια ώρα, στο κατεχόμενο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας, η αμερικανική εταιρία Kosmos Energy βρήκε πετρέλαιο. Το ίδιο και η γαλλική Total. Αυτό προκάλεσε μια πραγματικά βρώμικη επίθεση με μεγάλο αριθμό νεκρών, ένα σοκ για τη Σαχραουί κοινωνία, αλλά και για το γειτονικό Μαροκινό λαό.

Οι Σαχραουί αρνήθηκαν να αποδεχτούν κάθε απόφαση των Ηνωμένων Εθνών και απέρριψαν κάθε νέο σχέδιο. Πριν αποσυρθεί, ο Κρίστοφερ Ρος, προσωπικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στη Δυτική Σαχάρα, κατάφερε να επιβάλλει στα Ηνωμένα Έθνη να αναλάβουν τη διαχείριση των φυσικών πόρων. Η τρέχουσα διαδικασία επιτάχυνε τη διάλυση του Μαροκινού οικονομικού συστήματος που στηριζόταν στη λεηλασία και έβαλε τέλος στην εύθραυστη ασφάλεια.

Θορυβημένη από μια σοβαρή και γεωγραφικά εκτεταμένη  επιδημία δηλητηρίασης από κατανάλωση αλιευμάτων με προέλευση που αναγραφόταν ως Μαροκινή, η Ευρώπη διεξήγαγε έρευνα και μπλόκαρε δέκα χιλιάδες τόνους θαλασσινών που προέρχονταν στην πραγματικότητα από τη Δυτική Σαχάρα και είχαν αλιευθεί από Μαροκινούς και Ισπανούς. Οι ανεξάρτητες έρευνες αποκάλυψαν επαναλαμβανόμενες διακοπές στην αλυσίδα ψύξης - κάτι που προκάλεσε ανησυχία για τον κίνδυνο παρουσίας βακτηρίων Σαλμονέλας και Λιστέριας μονοκυτογόνου – αλλά και παρουσία κάδμιου σε σαρδέλες που είχαν αλιευτεί στη βόρεια ζώνη της Δυτικής Σαχάρας, ανάμεσα στα γεωγραφικά πλάτη 27°1’Β και 27°17’Β, που αντιστοιχούν στα ανοιχτά του λιμανιού της Ελ Λαγιούν και των εργοστασίων επεξεργασίας φωσφόρου. Μεμονωμένες περιπτώσεις εντοπίστηκαν και στη Ρωσία, της οποίας τα πλοία βρίσκονταν στην περιοχή, κατόπιν διμερούς συμφωνίας με το Μαρόκο.

Μετά από πίεση των Ευρωπαϊκών λαών, επακόλουθο δύο θανάτων, η αλιευτική συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Μαρόκου καταγγέλθηκε και ακυρώθηκε. Ακολούθως, διακόπηκαν για να επανεξεταστούν και η αγροτική συμφωνία, η ολοκληρωμένη και διεξοδική συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, η συμφωνία καλής γειτονίας και το επονομαζόμενο «προηγμένο καθεστώς».

Παράλληλα οι Σαχραουί, μέσω ενός συστήματος διευρυμένης εκπροσώπησης που έδινε άπλετο χώρο στους νέους, συσπειρώθηκαν αποφασισμένοι να παραμείνουν ενωμένοι μέχρι να ληφθούν αποφάσεις που θα επέτρεπαν την επίτευξη λύσης.

Στη συνέχεια, ετοίμασαν τις αποσκευές τους και ξεκίνησαν με τα πόδια από τους προσφυγικούς καταυλισμούς με σκοπό να περάσουν το τείχος και να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη. Η ενθουσιώδης πεζή πορεία της επιστροφής, με τη συνοδεία δημόσιων αυτοκινήτων για τη στήριξη των ηλικιωμένων και των παιδιών, έγινε δεκτή στα κατεχόμενα εδάφη από μια αντίστοιχη Σαχραουί πορεία υποδοχής που είχε ξεκινήσει από όλες τις πόλεις των εδαφών που βρίσκονταν ακόμα υπό κατοχή. Τους συνόδευαν φίλοι, ανώνυμοι πολίτες και πολιτικοί εκπρόσωποι – Σαχραουί απ’ όλο τον κόσμο και αλληλέγγυοι – όδευαν υπό το βλέμμα των ΜΜΕ προς την πραγματική ανάκτηση του εδάφους. Κι έτσι όπως είχε συγκεντρωθεί, ο λαός οργάνωσε το δημοψήφισμα και επέλεξε ανεξαρτησία.

Είναι η Δυτική Σαχάρα του 2018 μετά την επιτυχή εξεύρεση λύσης για τη διατήρηση της ειρήνης.

Διαφορετικά, φαντάσου… 

Είμαστε στο 2018.

Η Αμερικανική εταιρία Kosmos Energy βρήκε πετρέλαιο στα χωρικά ύδατα της Δυτικής Σαχάρας, προκαλώντας την ευφορία του βασιλιά του Μαρόκου και του καθεστώτος του που ανέβασε τις τιμές του πλειστηριασμού και πούλησε άδειες για όλα τα «οικόπεδα» της Δυτικής Σαχάρας ενάντια στη γνωμοδότηση του ΟΗΕ. Τίποτα δεν εμπόδισε την άφιξη της αμερινακινής Chevron, της Κινεζικής Petrochina, της Γαλλικής Total στο οικόπεδο Ανζαράν που επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο, της Ρωσικής LUKoil, της Αγγλικής BP.

Οι βιαιότητες, οι καταχρηστικές απαλλοτριώσεις και η λεηλασία της γης και της θάλασσας των Σαχραουί επιταχύνονται ακανόνιστα με την υποστήριξη του Μαροκινού στρατού. Το απελευθερωτικό μέτωπο των Σαχραουί κηρύσσει τον πόλεμο για την προστασία του πετρελαίου του, η εκμετάλλευση του οποίου από ξένες πολυεθνικές είναι παράνομη και αντίθετη στην επιθυμία του λαού του. Η ασφάλεια της περιοχής απειλείται από αυτό τον πόλεμο. Οι χώρες που εμπλέκονται μέσω της παρουσίας των αντίστοιχων πετρελαϊκών εταιριών τους, έχουν ποικίλες διπλωματικές θέσεις. Τα ΜΜΕ είναι ιδιαιτέρως αντιφατικά.

Ο Μπαν Κι Μουν είχε παραδεχτεί λίγο νωρίτερα ότι τα Ηνωμένα Έθνη απέτυχαν και είναι ανίσχυρα, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των απεσταλμένων τους και των Γ.Γ. που προηγήθηκαν. Ο Κρίστοφερ Ρος αποσύρθηκε. Μολονότι είχε υιοθετήσει μια προσέγγιση διαφορετική από αυτή του Baker, αναγκάστηκε να επαναλάβει τις ίδιες διαδικασίες και να συμβιβαστεί. Στο τέλος βρέθηκε παγιδευμένος, παρά τη μεγάλη του υπομονή. Η Ύπατη Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Navanethem Pillay, δήλωσε ότι δεν γνώριζε τη διαμάχη και δεν είχε στοιχεία.

Μετά το βομβαρδισμό της περιοχής Τίρις της Δυτικής Σαχάρας, η Μαροκινή αεροπορία βομβαρδίζει τη Μαυριτανία, σε αντίποινα για την ανοχή της χρήσης του εδάφους της από τους μαχόμενους Σαχραουί. Η Αλγερία ανακοίνωσε ότι πρόκειται για συμπλοκή στα σύνορά της και ζήτησε την επείγουσα σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Τα κοντινά Κανάρια Νησιά είναι στο στόχαστρο από την αρχή του πολέμου. Η Ευρώπη τέθηκε σε κατάσταση συναγερμού για τον κίνδυνο που διέτρεχαν τα πλοία της που βρίσκονταν στην περιοχή και την χρήση των εσόδων από την αλιεία για τη χρηματοδότηση των ενόπλων συγκρούσεων. Ακύρωσε την αλιευτική συμφωνία με το Μαρόκο και διέκοψε άμεσα κάθε οικονομική συναλλαγή. Το Μαρόκο, σε δύσκολη θέση λόγω της απληστίας του για πετρέλαιο από τη μια και των μαχών από την άλλη, ζήτησε τη συνδρομή της Γαλλίας, όπως είχε συμβεί και το 1977.

Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρρυ, μεταφέρεται επίσημα στη Δυτική Σαχάρα. Μετά την επίλυση των διαφορών στη Μέση Ανατολή, αυτή η διαμάχη στο Μαγκρέμπ απαιτεί την ξεκάθαρη και αποτελεσματική παρέμβαση των ΗΠΑ.

Το Μαρόκο εκμεταλλεύεται ανεξέλεγκτα το ουράνιο της Δυτικής Σαχάρας εδώ και δυο χρόνια. Ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη επιβεβαιώνει τους διεθνείς φόβους για πολεμική χρήση πυρηνικών, μετά και τις πρόσφατες αποκαλύψεις του Wikileaks που άφησαν υπόνοιες για συνεργασία με τη Γαλλία, αν και η τελευταία το αρνείται.

Στο μεταξύ, η Catherine Ashton, Ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής και Πολιτικής Ασφαλείας και πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνάντησε τον Μοχάμεντ VI στο Ραμπάτ για να συζητήσουν για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας. Η συζήτηση ήταν σύντομη και δεν πρόεκυψε καμιά διαβεβαίωση για την ασφάλεια της Ευρώπης.

Υπάρχει μια απειλή που πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη σε διεθνές επίπεδο, καθώς στο βόρειο Μαρόκο, στην αγροτική περιοχή Ριφ και στο Αγκαντίρ στο νότο, πολλαπλασιάζονται τα αντάρτικα κινήματα και οι προσωπικές πρωτοβουλίες των Μαροκινών στρατιωτικών. Υπάρχουν φήμες για ένα ματαιωμένο πραξικόπημα. Τίποτα δεν έχει αποδειχθεί.

Κατευθυνόμενο προς την Ουρουγουάη, το βασιλικό αεροσκάφος, ένα Boeing 737-8, με ταυτότητα CN-MVI, ακινητοποιήθηκε από την Interpol κατά την ενδιάμεση στάση στη Βαρκελώνη. Μετά τον συνήθη έλεγχο, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν προς καταστροφή 42 τόνοι χασίς. Ένα από τα μέλη του πληρώματος που ζήτησε να μην κατονομαστεί, παραδέχτηκε ότι την αποστολή προς αναζήτηση χρηματοδότησης διέταξε ο βασιλιάς. Η εμπορική αξία του φορτίου εκτιμάται στα 100 με 120 εκατομμύρια ευρώ.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Αφρικανική Ένωση παίρνει μέτρα για τη διακοπή του πολέμου και στέλνει ειδικές για το σκοπό αυτό δυνάμεις. Το Μαρόκο, που δεν είναι μέλος της Ένωσης αρνείται, αλλά η Ένωση παρενέβη νομικά μέσω δικαστικών οργάνων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν αεροπλανοφόρο που βρίσκεται σε ετοιμότητα περιμένοντας να επέμβει. Η Αλ Κάιντα άδραξε την ευκαιρία της συμπλοκής για να ξανα-απειλήσει. Φορτία όπλων χάθηκαν στην έρημο, δεξαμενές καυσίμων εξερράγησαν με πάταγο. Η Αλ Κάιντα ανέλαβε την ευθύνη.

Ο απελευθερωτικός στρατός των Σαχραουί οργάνωσε την ένοπλη αντίσταση μέσα στα κατεχόμενα εδάφη για να περιορίσει τον κίνδυνο από τις κινήσεις των κομάντος. Στη Λαγιούν, οι Σαχραουί αντάρτες κατέλαβαν τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τους τοπικούς αναμεταδότες τηλεόρασης και ραδιοφώνου. Έστησαν τις σκηνές τους στις στέγες των εγκαταστάσεων.

Ως αποτέλεσμα ενός τεχνικού προβλήματος, το Αλ Τζαζίρα μεταδίδει εσφαλμένες εικόνες της πόλης. Με βάση αυτές, το Μαρόκο βομβαρδίζει ό,τι θεωρεί πως είναι άλλη μια κατασκήνωση διαμαρτυρίας, όπως εκείνη του Γκντέιμ Ιζίκ και καταστρέφει όλο το ηλεκτρικό και τηλεπικοινωνιακό δίκτυο της Δυτικής Σαχάρας. Μόνο η περιοχή της Λα Γκουέρα διατηρεί το πλεονέκτημα των τηλεπικοινωνιών μέσω του δικτύου της Μαυριτανίας. Οι Σαχραουί χρησιμοποιούν αυτό το μέσο για να έχουν μια κάποια ενημέρωση.

Στην κορύφωση των πολεμικών συμπλοκών, ο Πάπας Φραγκίσκος, από το Ανατολικό Τιμόρ όπου παρίσταται για τον εορτασμό της επετείου της ανεξαρτησίας, κάνει έκκληση για ειρήνη στη Δυτική Σαχάρα.

Στις πληροφορίες ότι ανακαλύφτηκε πετρέλαιο στα ανοιχτά της Δυτικής Σαχάρας, η αντίδραση της Ισπανίας είναι άμεση: επιβεβαίωσε το νομικό καθεστώς της διοικούσας αρχής της αποικίας και διεκδίκησε μερίδιο από τα κέρδη. Καθώς η σύγκρουση επεκτείνεται στα Κανάρια Νησιά και απειλεί την Ευρώπη, αλλάζει ριζικά την επίσημη θέση της και ανακοινώνει την απελευθέρωση του αρχιπελάγους από κάθε έννομο συμφέρον και ιστορικό δεσμό μαζί της, δηλώνοντας επίσημα ότι τα Κανάρια Νησιά ανήκουν στην Αφρική.

Η Μαυριτανία, εκμεταλλευόμενη το νομικό κενό, στέλνει επί τόπου στρατό για να καταλάβει τα Κανάρια με σκοπό «την προστασία των Μαυριτανών μεταναστών» που θεωρούνται η πιο σημαντική κοινότητα. Παράλληλα, ανακοινώνει τις αξιώσεις της επί των εδαφών στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Τα Ηνωμένα Έθνη απέρριψαν την κατοχή και αναγνώρισαν τα Κανάρια Νησιά ως ανεξάρτητο κράτος. Η Αφρικανική Ένωση αποδέχτηκε τα Κανάρια Νησιά ως το 53^ο μέλος της. 

Στο Μαρόκο επικρατεί σύγχυση και οι λαϊκές διαμαρτυρίες ενάντια στο «βασιλιά του πολέμου» που αποδεκάτισε τη νεολαία γίνονται ολοένα και πιο βίαιες. Το κύμα μετανάστευσης των Μαροκινών προς την Ευρώπη σημειώνει πρωτόγνωρη, από το ξέσπασμα του πολέμου, αύξηση. Ο διάπλους από την Ταγγέρη στο Γιβραλτάρ υφίσταται μαζική έφοδο. Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για 500 απόπειρες απόπλου την ημέρα. Μισθώνονται παράνομα μεγάλα καράβια και η φυγή που πραγματοποιείται είναι ανεξέλεγκτη. Ο αριθμός των επιβατών ξεπερνά κατά πολύ τη δυνατότητα των μεταφορικών μέσων. Σε κάθε μπάρκο περίπου 3000 Μαροκινοί αποβιβάζονται στην Πορτογαλία και άλλοι 3200 στις Βαλεαρίδες.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο βασιλιάς Μοχάμεντ VI εγκατέλειψε το παλάτι. Υπάρχει ενημέρωση ότι η σύζυγος και τα παιδιά του βρίσκονται στη Γαλλία στον πύργο Μπετζ, αλλά όχι και ο ίδιος. Είναι άφαντος. Το πλήθος τον ανακαλύπτει τελικά ωχρό, γενειοφόρο και αδυνατισμένο. Τα γεγονότα εξελίσσονται γρήγορα και παρά τις αντίθετες φωνές από κάποιες ομάδες, βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Αποκάλυψε σύντομα τις κρυψώνες του βασιλικού θησαυρού που δεν είχε σταλεί ακόμα στην οικογένειά του, αλλά αυτό δεν τον έσωσε. Το πλήθος φώναζε: «έκλεψες χρυσάφι με το αίμα μας», «το αίμα του λαού, το χρυσάφι του λαού».

Η Ashton έφυγε εσπευσμένα από τη λαϊκή συμβολική τελετή που οργανώθηκε για να γιορταστεί η ανεξαρτησία που ακολούθησε τα δημοψηφίσματα της Σκωτίας, της Καταλονίας και της Χώρας των Βάσκων. Αυτή τη φορά, κατευθύνεται στη Δυτική Σαχάρα με σκοπό την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο πρόβλημα αυτό που δημιουργήθηκε από την διεθνή αδιαφορία για τη βούληση ενός λαού.

Μέσα στη σύγχυση των επιθέσεων που εξαπολύει ο απελευθερωτικός στρατός των Σαχραουί ενάντια στο Μαροκινό στρατό που έχει παραμείνει ουσιαστικά χωρίς ηγεσία, ο τελευταίος προβαίνει σε άναρχη οπισθοχώρηση και χάνεται μέσα στη νύχτα, εν μέσω πεδίων ναρκών κατά προσωπικού και αντιαρματικών. Αδρανείς για πάνω από είκοσι χρόνια, οι νάρκες εκρήγνυνται στο πέρασμα των αποπροσανατολισμένων στρατευμάτων, προκαλώντας βαριές απώλειες. Στην περίοδο της ειρήνης, όταν οι νομάδες Σαχραουί και τα κοπάδια τους σκόνταφταν πάνω στις νάρκες, το Μαρόκο δεν εξουδετέρωσε ούτε σηματοδότησε τις περισσότερες από εφτά εκατομμύρια νάρκες και εκρηκτικά κατάλοιπα του πολέμου, κάτι που πληρώνει τώρα με το αίμα της νέας γενιάς.

Οι πρόσφυγες Σαχραουί προσχώρησαν στην αντίσταση. Λίγοι παρέμειναν στους καταυλισμούς. Βρίσκονται στην έρημο, τόσο στα κατεχόμενα, όσο και στα απελευθερωμένα εδάφη και μετακινούνται διαρκώς υπό το φόβο των μαροκινών βομβαρδισμών. Οι μνήμες από τα τραύματα των ηλικιωμένων που τους είχαν βομβαρδίσει με βόμβες λευκού φωσφόρου και ναπάλμ ξανάρχονται στο προσκήνιο.

Ο πληθυσμός των κατεχόμενων πόλεων μετακινείται επίσης μέσα στην έρημο και υποφέρει πολλές ανέχειες. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανταποκρίνεται με δυσκολία στην ακραία και επείγουσα επισιτιστική κρίση και απευθύνει έκκληση για την διάνοιξη ανθρωπιστικών διαδρομών. Απαιτεί την αύξηση του προϋπολογισμού, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν φορτηγά αεροσκάφη για την παροχή βοήθειας στους αμάχους από αέρος. Οι ΜΚΟ δε μπορούν να επέμβουν στην έρημο. Αυτές που βρίσκονταν ήδη στην κατεχόμενη πρωτεύουσα τέθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, περιορίζοντας κάθε μετακίνησή τους, ή προετοιμάζονται για αποχώρηση.

Η UNICEF απευθύνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα. Τα Σαχραουί παιδιά διατρέχουν κίνδυνο. Εξαρχής στερημένα, δεν λαμβάνουν πλέον ούτε τη στοιχειώδη φροντίδα για την επιβίωση. 

Δημοσιογράφοι που κατόρθωσαν να εισέλθουν στη Δυτική Σαχάρα, ευρωβουλευτές σε επίσημη αποστολή και εργαζόμενοι των ανθρωπιστικών οργανώσεων δέχονται επίθεση από τις Μαροκινές δυνάμεις. Συνεπεία αυτού, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγκάζεται να αναθέσει στη MINURSO, την επιτόπια αποστολή του, την επιτήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αποτέλεσμα της αποτυχίας τους και ως ύστατη προσπάθεια να επιλύσουν τη διαφορά, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν στο Μέτωπο POLISARIO την ιδιότητα του εθνικού απελευθερωτικού μετώπου, όπως έκαναν και με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Το Συμβούλιο Ασφαλείας τόνισε την έλλειψη νομιμότητας της Τριμερούς Συμφωνίας. Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία για τη διευθέτηση του ζητήματος της Δυτικής Σαχάρας είναι απαραίτητη η μετάβαση από το κεφάλαιο 6 στο κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να ξεπεραστεί το αδιέξοδο.

Μια Διεθνής Διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη απαιτεί την αναγνώριση εκ μέρους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών της Δυτικής Σαχάρας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας στέλνει ειδικές δυνάμεις για να προστατέψουν τον Σαχραουί πληθυσμό και να επιβλέψουν την απόσυρση των Μαροκινών στρατευμάτων και εποίκων.

Το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του Baker ανακοινώνει ότι το κόστος αυτού του πολέμου σε υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες ανέρχεται στο 100πλάσιο του κόστους της παρουσίας της MINURSO για την περίοδο των 27 χρόνων που προηγήθηκαν αυτού του πετρελαϊκού πολέμου, του μαύρου πολέμου για την ανεξαρτησία.

Όποια κι αν είναι η λύση, η πρώτη, η δεύτερη, ή κάποια τρίτη, στόχος είναι να εργαστούμε με τρόπο που θα επιτρέψει την ανοικοδόμηση του μέλλοντος σε όλους τους τομείς.

Λοιπόν, φαντάσου…

La VIVA bien au-delà du foot

Deux mois après La VIVA World Cup 2012™ au Kurdistan, alors que vibrent les jeux olympiques, c'est le temps d'un bilan.

Les amateurs ont vu les matchs en direct à la télévision irakienne. Le reportage du magazine So Foot n°98 - édition estivale – consacre, avant un hommage à Thierry Roland, les pages 88 à 91 à l'équipe nationale sahraouie, suivie pas à pas par le journaliste français Vincent Berthe pendant toute la compétition. Le reportage de canal + sur la VIVA c'est pour le 18 août, et du rapport de l'envoyé de la FIFA pour la finale et peut être lors d'autres matchs aussi, nous n'en saurons rien...

C'était une 1^ère participation l'équipe nationale du Sahara Occidental à une compétition mondiale. Pour l'équipe de la VIVA, une émotion intense et durable de les voir enfin arriver.

Le match d'ouverture fantastiquement symbolique Kurdistan/Sahara Occidental, 2 pays en quête d'indépendance, a été l'épreuve de réalité sportive, mais aussi l'épreuve de la ténacité. L'équipe nationale sahraouie composée de joueurs des clubs des campements de réfugiés n'avait de toute façon pas la condition physique suffisante pour inquiéter les équipes composées de joueurs de niveau international. Elle a néanmoins fini 6^ème de la compétition et gardé son fair-play, et sa gentillesse jusqu'à la dernière minute.

La confrontation était sans concession sur les terrains. Mais dans les particularités altruistes de la VIVA, on a vu les adversaires Sahraouis Occitans et Darfouris se retrouver autour du thé sahraoui, en compagnie des journalistes. On a vu les soigneurs de la Provence et de Rhétie prendre soin de l’équipe sahraouie, et des joueurs de toutes les équipes danser en Draa lors de la 3^ème mi-temps. Et l’on a surpris les joueurs des équipes françaises à donner spontanément tous leurs équipements et maillots aux équipes des réfugiés, Sahraouis et Darfouris.

Autre symbole, lors de la finale, un collaborateur de Massoud Barzani venu avec ses gardes du corps jusque dans la tribune pour saluer officiellement les Sahraouis, tous revêtus de leur habit traditionnel en l’honneur de leurs hôtes.

Pourtant les coulisses de l'équipée sahraouie n'ont pas toujours à voir avec les valeurs du sport. À l’heure où les rumeurs annoncent que Sarkozy pourrait être embauché au palais marocain comme conseiller, les méthodes vicieuses ou mafieuses du royaume ne vont pas s'améliorer.

Les 25 membres de la délégation sahraouie ont voyagé non avec des passeports algériens - la terre de refuge - mais avec le passeport délivré par leur République Arabe Sahraouie Démocratique. Le Kurdistan ayant reconnu ce titre de voyage comme valide, le plan de vol initialement prévu par le Qatar ne semblait pas devoir poser de problème.

Pour le royaume du Maroc, qui occupe illégalement une partie du territoire du Sahara Occidental, les valeurs du sport ne sont pas plus dignes de respect que les valeurs des droits humains. Toute la batterie des méthodes d'un Etat voyou a été déployée par le Maroc pour entraver la venue des Sahraouis et leur participation à la compétition, puis pour accélérer leur départ, comme pour les éliminer aux yeux du monde.

Ainsi, la compagnie Air Qatari déclare son vol Doha-Erbil annulé au moment de l'embarquement des Sahraouis. Du fait de la diligence des Kurdes et l'intelligence du consul turc, la délégation sahraouie avec ses passeports sahraouis voyage au dernier moment par Istanbul. Les Darfouris sont eux bien arrivés avec l'avion de ce vol qatari "annulé". Rebelote pour le retour des Sahraouis d’Erbil vers les campements de réfugiés via Beyrouth cette fois, Air Qatari ne « volait » pas !

À suivi la menace de la rupture des relations diplomatiques avec l’Iraq et de l’expulsion du Maroc de son ambassadeur pour empêcher le match d’ouverture, le drapeau et l’hymne, épisode relaté par So Foot. Et puis des plaintes sont arrivé aux organisateurs kurdes parce que les Sahraouis déambulaient dans l’hôtel avec leurs drapeaux. Des espions marocains jusque dans l’hôtel ? et oui !

Il se dit aussi que le Maroc est allé jusqu’à commanditer avant la finale le vol des drapeaux du Sahara Occidental flottant sur le stade international d’Erbil.

Les pressions, tentatives de corruption et autres bassesses marocaines, n'ont pas discontinué, moquées par le président de la FA Kurde dans un éclat de rire lors d’un repas avec les membres de la NFB. Les Marocains lui avaient demandé de faire partir les Sahraouis après le deuxième match, et proposé de payer l’hôtel, les billets, et même plus encore. Mais on ne renvoie pas les invités particuliers du Premier ministre kurde !

Le Maroc s’est acharné jusqu’au ridicule contre ces affrontements sportifs, et a légitimé la puissance de cette balle sahraouie, « plus efficace dans le combat pour la liberté que les balles des fusils » dixit Kit, secrétaire général de la N.F-Board.

APSO, le 9 août 2012

Nota.

Le classement final de cette VIVA : Kurdistan - Chypre nord – Zanzibar – Provence – Occitanie - Sahara Occidental - Eelam Tamoul – Rhétie – Darfour

FA : Football Association

NFB : N.F-Board

Draa : habit traditionnel des hommes sahraouis

   

Photo APSO

les reportage dans So foot, c'est là aussi.
le documenttaire de Canal+

Documentaire - Un ballon pour exister - 

Le Maroc lui interdit de s'inscrire en Master

Le gouvernement du Maroc ne retrouve plus ses prisonniers politiques... et pourtant ils existent, le nier fait passer pour niais !

Ils sont Sahraouis, militants marocains du mouvement du 20 février, ou de la voie démocratique...

Parmi eux certains tentent courageusement de poursuivre des études pendant leur incarcération.

Ils sont confronté à la très mauvaise fois du système, qui invente des interdits. Saleh Amidan, Sahraoui, en prison à Kénitra pour raisons politiques, n'a pas le droit de l'inscrire en Master. Voir les détails de son appel ci dessous.

Ils sont plus de vingt licenciés dans ce cas dans cette prison, Sahraouis et Marocains.

APSO, le 8 août 2012

Information/appel aux organisations de défense des droit de l’homme, et organisations étudiantes

Pour 2012/2013, Saleh Amidan, Sahraoui, prisonnier politique incarcéré à Kénitra, veut s’inscrire en Master de sciences criminelles à la faculté des sciences juridiques économiques et sociales. Les autorités pénitentiaires lui refusent, argumentant par une réponse de l’administration de l’université qui aurait dit que le master lui est interdit parce qu’il est prisonnier. Il veut savoir si l’interdiction est vraie.

D’autre part, il est informé qu’il sera transféré après la fin du ramadan dans une autre prison loin de Kénitra. Ce qu’il ne veut pas. Il est aussi en 2^ème année de psychologie à Rabat. L’éloignement ne lui permettra plus d’avoir les cours et de passer les examens.

Salah Amidan, né le 1^er mai 1983

Sahraoui, militant pour l’indépendance du Sahara Occidental

Adresse de la famille : 38 rue 1, hay ain rahma, Tan tan, Maroc

Condamné par la justice marocaine le 13/10/2004, à 10 ans de réclusion.

Actuellement dans la prison de Kenitra, Maroc. Son numéro d’écrou est le 26957

Motif officiel de l’incarcération : vol par agression.

La famille n’a pas connaissance du jugement qui est dit « secret » par les autorités marocaines.

Selon elle le jugement a été truqué, parce que Saleh est militant indépendantiste.

Depuis plusieurs mois, Saleh est le seul Sahraoui incarcéré à Kénitra pour des raisons politiques. Il se trouve dans le quartier des droits communs, dans une cellule collective de 7 hommes, sans bureau.

Depuis 2008, il a entrepris des études de droit et sciences humaines en prison. Il a rencontré beaucoup de difficultés (voir détail de ses messages en annexe) :

- Conditions pour étudier non aménagées dans les cellules successives

- Éloignement de l’université, refus de transfert par les autorités pénitentiaires (période Ait Melloul)

- Non-information des dates des examens par les autorités pénitentiaires

- Destruction des livres et cahiers, confiscation de ses biens

- Punitions corporelles s’il lit certaines informations

- Fouilles répétées avec insultes racistes

- Privation de « promenade »

- Discriminations constantes

Les violences accompagnées d’insultes racistes ayant trait à son identité sahraouie datent du début de son incarcération, et sont aggravées de tortures physiques.

Toutes les atteintes à son droit aux études sont pour lui des causes de souffrances plus importantes sachant que les études en milieu carcéral sont plus difficiles et lui demandent plus d’efforts. Les autorités pratiquent une torture psychologique avec le chantage aux études.

En juin 2012, malgré tout, il réussit à valider sa licence de droit arabe, spécialité droit civil.

Atteintes à ses droits :

- Rien ne lui interdit de poursuivre des études en master, c’est un mensonge et c’est surtout un abus de pouvoir

- Il n’a pas demandé de transfert et d’ailleurs il le refuse, car c’est une mesure visant à l’empêcher d’étudier.

Saleh Amidan demande à toutes les organisations de défense des droits humains, et d’étudiants, de le soutenir dans son droit à poursuivre ses études.

Contacts :

Amis du Peuple du Sahara Occidental (France) : APSOlument @ yahoo.fr

Association des Réfugiés Sahraouis en France (ARSF) : arsfassociation @ gmail.fr

Annexes

Message du 30 juillet 2012

j'ai besoin de ton aide une autre fois. je veux faire mon master et les marocains disent que c'est interdit parce que je suis prisonnier. Est-ce que c'est vrai ?

2ème problème. ils veulent me transférer agressivement après ramadan dans une autre prison loin de l'université ou je fais mes études. Tu peux m'aider ?

je veux faire un master de science criminelle, faculté des sciences juridiques économiques et sociales.

j’ai obtenu la licence en droit arabe, spécialité droit civil.

Messages du 12 mars 2012

« Cet après-midi, j'ai été fouillé agressivement par les gardiens de la prison.

Ils ont été sadiques, m'ont frappé et m'ont crié des insultes racistes.

Ils m'ont pris mon téléphone mobile, mon Ipod et 1000 dh.

Ils m'ont menacé de me mettre au cachot demain. C'est sûr que je vais y aller demain ou après-demain. Ils disent que c'est la loi de la prison.

Mais tous les prisonniers ont des téléphones mobiles ici. Et le cachot n'est pas pour tout le monde parce qu'il y a de la corruption et des mouchards qui vendent les autres.

Les gardiens font tout pour m'empêcher d'étudier tranquillement. Aujourd'hui Ils ont encore déchiré la plupart de mes livres.

Cette fois c'est plus fort que toutes les autres fois.

C'est aussi psychiquement que je souffre et c’est ça qu’ils cherchent.

Je n'en peux plus, s'il vous plaît, alertez les organisations de défense des droits de l'homme, s'il vous plaît aidez-moi. »

Messages du 13 mars 12, matin.

« Ils m’ont donné 10 jours de cachot, sans matelas ni couverture. À 15h je serai au cachot. Hier ils ont trouvé 10 téléphones portables en fouillant les prisonniers. Le seul qui sera au cachot : moi. »

puis nuit.

« Je ne sais pas pourquoi mais à la dernière minute, ils ont changé de punition. Ils ont conduit un autre au cachot. Ma punition : 30 jours sans visite. C’est très dur aussi. »

Les messages de fin 2010 et 2011 ont été perdus.

Message du 26 août 2010

Note : Études universitaires : deuxième année cursus droit arabe

et Première année du cursus sciences humaines

« Je veux parler de ma situation dans cette prison avec le directeur sadic mustapha Hjli

Il ne veut pas me laisser tranquille

Directeur qui n’aime pas les prisonniers qui font des études

Il fait du chantage pour que je ne passe pas mes examens universitaires

Toujours cherche des chemins pour me faire la fouille sans aucune raison

+ il ne me donne pas mes droits à promenade

un jour il m’a fait la bastonnade parce qu’il m’a trouvé en train de lire une page de journal qui parlait du problème d’Aminatou Haidar

les droits de l’homme ne sont pas respectés ici, surtout pour nous qui sommes sahraouis

il nous insulte sans raison »